دهه اول محرم الحرام تبلیغ بودم و نتونستم وبلاگ رو به روز کنم. به همین خاطر عذر می خوام.
کشور ما از نظر مناسبت های مذهبی و حتی ملی، کشور پر مناسبتی محسوب می شه. همین ایام پر شور حسینی یکی از نمونه ها محسوب می شه.
اما سایر کشورها اینجوری نیست. مثلا من فکر می کنم که کشور استرالیا با کمبود مناسبت روبرو هست. مناسبت هایی که بتونه مردم رو به سمت خودش جلب کنه. فکر نکنم هیچ جای دنیا، مناسبتی وجود داشته باشه مثل محرم که اینگونه مردم با شور و شوق ازش استقبال کنند و حتی از هزینه های شخصی خودشون اداره کنند مراسم رو.
یکی از مناسبت های کشور استرالیا، زمستان هست. وقتی فصل زمستان می شه، جشنواره زمستانه برگزار می شه. من در ابتدای ماه جون در ملبورن بودم و این مراسم رو دنبال کردم. در میدان اصلی شهر، آتشی روشن می کنن و اجازه نمی دن تا بیست روز خاموش بشه و تعدادی چراغ هم روشن می کنن به نشانه زمستان.  
مردم در این میدان جمع می شن و ساعاتی رو می گذرونن. برخی اوقات مراسمی هم در کنار این نورها برگزار می شه.  حالا شما خودتون ببینین، مردم استرالیا مجبورن چه چیزهایی رو بهانه قرار بدن تا به عنوان مناسبت دور هم جمع بشن.